Lente in Woudrichem

Column Poortaol

De koude wind blaast me bijna uit mijn jas, maar de lente heeft dan toch eindelijk zijn weg

naar ons stadje gevonden. Vanuit mijn raam kijk ik naar de witte schuimkoppen op de Waal

en de bedrijvigheid aan de overkant. Het ophogen van de dijken is geen betoverend

aangezicht, maar wel een teken van vooruitgang. Ik dwing mijn ogen terug naar mijn scherm

om nog wat mooie zinnen te schrijven, maar dwaal in gedachten af naar de rijke

geschiedenis van Woudrichem. Al eeuwenlang is onze stad een plek van strategische

waarde. Een plek waar verandering en vooruitgang hand in hand zijn gegaan.

Misschien worden daarom nieuwe bewoners niet argwanend nagekeken, maar vriendelijk

welkom geheten en opgenomen in de warme kring van vestingbewoners.

Deuren gaan open, glazen worden rijkelijk geschonken, tafels worden gedekt met zondags

servies en nieuwe vriendschappen worden gesloten.

Voor veel nieuwkomers is Woudrichem een plaats van hoop en belofte. Alles wat ze elders

niet konden vinden, ligt hier als een kostbaar verjaardagsgeschenk voor het grijpen. Ze

moeten alleen zelf de slingers ophangen.

Aan de nieuwe bewoners kleven prachtige verhalen van veerkracht, vernieuwing en

vooruitgang. Terwijl ik naar hen luister, hoor ik ook een ode aan de Woerkumse

geschiedenis. Samen omarmen we de vooruitgang en creëren we een toekomst waarin

hoop en bloei centraal staan.

Ineens begrijp ik dat alle veranderingen net zo waardevol zijn als de steeds hoger wordende

dijken en de frisse lentezon.

Geniet van de aanstormende zomer.