Soms reikt iets verder dan moed

Sommige repetities dragen iets dat je niet kunt plannen. Gisteren was zo’n moment. Frederique, op piano en viool, bracht klanken die verder reiken dan techniek. Sophia danste — niet op muziek, maar op gevoel. Alsof hun taal één werd.

Klank, stilte, breekbaarheid. Niet alles hoeft glad, niet alles hoeft rond. Het mag rafelen, het mag zoeken. Dáár zit de schoonheid.

We werken samen naar een voorstelling toe. Maar vandaag sta ik stil bij het proces. Bij wat ontstaat als je je toevertrouwt aan het niet-weten. Aan de kunst die zich langzaam ontvouwt, van binnenuit.

Het is een voorrecht dit te mogen begeleiden.