Nummer vijf
Bijgewerkt op: 22 feb.
Vanuit de overtuiging dat een mens geboren is om dienstbaar te zijn aan de aarde, zijn wij alle acht op de wereld gezet om op het land te werken. "Wanneer het je niet bevalt, kun je gaan". Ik ben het vijfde kind van Johan en Mirjam en vertrekken ging regelmatig door mijn hoofd, maar het leek me onwaarschijnlijk dat er een onbekende deur open zou zwaaien en dat ik mijn magere lijf tegen een zachte boezem kon drukken. Het leek een kwestie van volhouden, doorwerken, ademen en niet nadenken. Over zes jaar was ik volwassen, dan zou het makkelijker zijn.
De rest van het verhaal is te lezen in de nog uit te komen bundel.
Jury verhalenwedstrijd 'Verhaal van de maand':
"Het is een literair sterke tekst, met soms wat verwarrende zinsconstructies (mijns inziens). Sterke zinnen wisselen af met chaotische en onrustige vormen. Toch intrigeert het verhaal me. Het roept vragen op. Ik zou meer willen lezen (een langer stuk hiervan). Wat meer inhoud zou me helpen er wat meer in te komen. Kortom: potentie voor een wat langer kort verhaal.",
"Zwaar verhaal, veel beter dan gemiddeld. Wat ongeloofwaardig - Dit lijkt erg door een man geschreven te zijn"
"Indringend en goed ge- en beschreven persoonlijk verhaal"