Meisjes van 14
Bijgewerkt op: 18 mei 2022
Simone duwde tegen de klep van haar pet zodat hij over haar ogen zakte en met haar grote teen draaide ze cirkels in het warme zand. Steeds hetzelfde spoor, hoe dieper ze kwam, hoe koeler het zand. Het liefst had ze haar fiets laten vallen om op haar knieën een zandkasteel te bouwen.
Vanuit haar ooghoeken zag ze Tigo aankomen, hij had een cool shirt aan. Snel schoof ze het warme zand over haar spoor en keek de andere kant op. Haar hart bonkte.
Op het schoolplein had hij naar haar gekeken, hij zat een klas hoger. Zonder te bewegen duwde ze haar borsten in de nieuwe push-up wonderbra naar voren en hing tegen haar fiets. De klep nog wat verder over haar ogen. Ze had dit thuis moeten oefenen.
Tigo moest nu bijna bij haar zijn. Één bil op het zadel, rustig ademen, alleen maar in de verte turen. Wat zou ze tegen hem zeggen? Misschien kon ze vertellen over de surfles van gisteren, dat was best stoer. Of moest ze hem juist laten praten en alleen maar knikken en glimlachen? Ze klemde haar handen om het stuur en vroeg zich af hoe haar stem zou klinken met een tong die zo droog voelde als de hostie op zondagochtend.
Zonder iets te zeggen liep hij voorbij.
Simone duwde haar klep omhoog en keek hem na.