Het hotel
Bijgewerkt op: 22 feb.
Een jonge vrouw kijkt me aan en zet een dienblad met een kop soep voor me neer.
‘Eet smakelijk mevrouw de Groot’, roept ze hard en sluit de deur. Ik wil nog zeggen dat er geen mevrouw de Groot aanwezig is, maar ze is al weg. Mijn maag knort, maar ik raak de soepkom niet aan. Iemand zal het zo wel ophalen. Ik kijk om me heen. Het bed ziet er beslapen uit en op de kast staan foto’s van kinderen en een grote familie. Zo direct zal er iemand binnenkomen en vragen wat ik hier in dit hotel doe. Ik schaam me dood en heb zelf ook geen idee, maar tegen wie kan ik dat zeggen?
De zwart-wit foto van een bruidspaar komt me bekend voor, misschien zijn ze beroemd en heb ik ze al eerder op tv gezien.
De soep ziet er smakelijk uit en ruikt naar oma's kippensoep. Waarschijnlijk heeft het jonge meisje uit de bediening een fout gemaakt. Ik trek de kom naar me toe en lepel hem snel naar binnen. De deur gaat open terwijl ik mijn lippen af lik. Vol schaamte kijk ik naar mijn schoenen.
‘Sorry, ik had zo’n trek’.
Ze lacht,
‘goed gedaan, mevrouw de Groot, eet de rest ook maar op. Uw jurk doen we straks wel in de was zodat u er voor het bezoek weer netjes bij zit’.
Ze draait zich om en loopt weg. De hoge paardenstaart golft op haar rug. Ik haal mijn schouders op.
Op het dienblad staat een vol bord met aardappelpuree, groene bonen en zalm in een sausje. Wat een verwennerij. Ik zal de helft opeten en de andere helft stop ik in mijn vestzak, het past er precies in. Mijn broertjes zullen ze er blij mee zijn. Ik sta op, schuif het dienblad onder het bed en loop de gang in. Wanneer ik bijna bij de lift ben voel ik een hand op mijn schouder.
‘Zal ik u naar huis brengen?’ Eindelijk iemand met verstand. Blij leg ik mijn hand in de hare.